ZONleuke dag!

Beloofd is beloofd: ik zou nog iets schrijven over Lola en mij bij mevrouw Zon, oftewel ZonMw. Mevrouw Zon is een heel groot huis met werktelevisies waar tweebeners komen om op alle fronten te werken aan geZONdheid. Met een Henk ga ik wel eens mee daarheen, hij is er de roedelleider. Het zal daar ook af en toe saai zijn. Daarom is het woefleuk dat ik af en toe mee mag. Ik ga er de afzonderlijke territoria niet in om te vragen of een klus al geklaard is of om te woefe over papieren met letters die belangrijk schijnen te zijn. Ik zeg niets, ik vraag niets, nou ja... soms een beetje streel, lieve klankwoordjes of een Zonsmakelijk koekie. Dat kan niet de hele dag doorgaan, dus ik daag tweebeners ook wel uit voor een spelletje. Wat nóg leuker is, of nou nee: wat ook heeel leuk is, is een ZONdag dat er een tweede viervoeter de tweebeners een beetje kan afleiden, ter verstrooiing of een ontspanningsmoment te bezorgen, met gevolg dat ze daarna een vet idee op papier woeferen. Tuurlijk ook te wafff voor mij, een tweede viervoeter, zoals eergisteren. Lola heet ze. We hebben urenlang geravot. Vooral ZONtweebenerbezoekers keken met grote kijkstuiters naar ons. Ze vroegen het niet aan de roedelleider, maar ik voelde ze denken: is dit nieuw op werkplekken, is het soms ZONtherapie? Deerde Lola en mij niet, we gingen gewoon door, zelfs toen er een dierendokter verscheen. Nee, hij kwam niet voor ons hoor. We lieten hem wel zien hoe hecht we al waren, dronken tegelijk uit slurp&lebberbak. Aan het einde van de dag ging Lola's tweebenermaatje met lawaaizuigding over de vloer; al het spelen had voor Lola's vacht het effect van een borstelkambeurt. O ja, ik maakte Lola zó aan het waffelachen, dat ze haar plas niet meer kon ophouden. Lo, gaan we samen weer snel ZONnen?

P.S. Iedereen alle tijddingwijzers al gewinterd?