Het licht van de maan

Soms bestaan er tweebeners die over vachtensveel talent beschikken en daarnaast ook nog eens écht heel uniek zijn. Zo een iemand was Carel Schouten. Nieuwsgierig, ondernemend en avontuurlijk. Hij wilde niet alleen genieten en van alles beleven, maar de wereld ook een stukje mooier maken, mens- en dierlievender. Dat heeft hij in zijn korte leven ook daadwerkelijk gedaan. Carel is enkele jaren terug op 29-jarige leeftijd overleden. Bij toeval lazen de Henken een necrologie over Carel in de Volkskrant (net gekocht toen ze met de nachttrein uit Zwitserland in Arnhem uitstapten). Dichterhenk heeft op verzoek van de erven een bloemlezing uit het werk van Carel Schouten samengesteld. Alhoewel deze niet meteen verkrijgbaar is (presentatiedatum is nog onbekend), is de bundel al wel voltooid: vers van de pers in een prachtige vormgeving door Ivo Schmetz.

Wordt vervolgd.

Woef! vers van de pers: Woef, tjielp, knor

Vanochtend terug van het strand, ging de klingelklangel bij de voordeur. Een postmeneer! In zijn handen een doos, afkomstig uit Amsterdam. Nee, dat kan ik inderdaad niet ruiken, maar ik hoorde het de Henk die dit ging openmaken wel zeggen. Puppyblij keek hij bij het openen. Wat zat er in? Jaaah, de nieuwste bloemlezing Woef, tjielp, knor met allemaal diergedichten, wel honderd-veertig. Veel hé? De uitgever heeft deze bundel gepubliceerd in het kader van de komende Boekenweek: Tjielp, tjielp - de literaire zoo. Henk heeft ze in een grote stapel trots op de tafel gezet. Jij moet nog heel even wachten, maar over een paar dagen zijn ze in (bijna) alle boekenwinkels te koop.

Diva Poem VI - Belle

En kijk: dit is ze dan, compleet, het hele lijf met
Boxerstaart en fluweeloren. Ze oogt wel stoer maar
Haar zachtheid is te bekoren. Samen met een clubje
Katten woont ze op stand, dicht bij het Soerense bos,
De vriendschap met die andere viervoeters moet je
Niet overschatten, want met haar Pollenvriendjes
Komt ze pas echt los. Balspelend of rennend achter
Stokken, op veld, rond vijver of langs sloten. Het
Is ook altijd feest als ze logeert bij haar doggysitters
In Kerschoten. Blafgroeten Belle, lekker beest!

Bij wie hoort dit oor???

Dát, is vanaf 19 februari helemaal te zien. Helemaal, ja totaal. Het hoort volgens tweevoeterswet altijd zo te zijn: hele oren, complete staart, ook bij deze viervoeters. Maar die vermaledijde zogenaamde liefhebbers van dit ras verminken nog steeds (ongestraft!) op grote schaal pasgeboren viervoetertjes door staart eraf te snijden en oren eveneens. Wat doen ze eigenlijk met die afgesneden fluweelzachte en o zo streelbare oortjes? Portemonneetjes maken?

Nou, gelukkig niet van dit lekker dier. Donderdag zie je haar compleet!

Hoe de mineola verstoppertje met me speelt (filmpje II)

Zoooo, wat veel reacties op het filmpje! Niet op mijn log hoor, wel in de mailbox van een Henk.
Vanwege dit succes en enkele vragen volgt hier filmpje II. Dan zie je dat ik niet alleen maar rustig een sinaasappelmandarijn eet, maar dat in mand en onder ravotdeken de mineola zich soms verstopt. Vinden doe ik hem áltijd... ik heb zo'n goeie neus!

Hoera: vandaag een jaar bij de Henken, en dat vieren we met een mineola(filmpje)!

Diva Poem V - Floris

Rennend langs de Noordzee zijn het wuivende
Vanen, de oren van Floris en zijn dansende manen.
Geen galop: hij is geen paard, maar dravend naast
Zee is wat hem onbejaard tot ware godenzoon maakt.
Ze willen het niet weten, de verwende rijke voet-
Balknapen: een viervoeter kan elk soort bal wél tref-
Zeker raken. Floris is dapper en sociaal, maar even
Denkt hij niet aan viervoeters, kluiven en kauwstaven
Van buffel, wanneer hij tijd neemt voor zichzelf
En tevreden toddelt met zijn lievelingsknuffel.

Morgen (11-02) een nieuw Diva Poem, voor hem:

Grienden afslachten om je mannelijkheid te bewijzen...

Op de Faeröer eilanden, een autonome provincie van Denemarken, vindt elk jaar een barbaarse slachtpartij plaats onder grienden (een dolfijnensoort). Deze prachtige en zeer intelligente dolfijnensoort werd ooit bejaagd om de lokale bevolking van voedsel te voorzien. Deze jacht is allang niet meer nodig om de bevolking te voeden, maar de jacht is uitgegroeid tot een culturele traditie. Tijdens de jacht drijven jonge mannen in bootjes een groep grienden naar een baai, waar ze uit het water worden gehaald door stalen haken in de kop en het lijf te slaan. Ieder jaar worden er honderden dieren gedood tijdens het jachtseizoen. Dit enkel en alleen door jonge mannen om hun mannelijkheid (...) én volwassenheid (...) te bewijzen. Mannelijk? Volwassen? Beschaafd? Nee: enkel en alleen Walgelijk en Onbeschaafd. Teken alsjeblieft HIER een protestmail!