Geluk met de jaarwisseling

Jodelwoefelwaffewauw! Ik ben voor het eerst met de Henken in Wengen CH. Leuk dacht ik, maar het is veel meer dan leuk. Alle ongekamde staarten nogantoe, wat een geweldig feest is het om in de sneeuw te lopen en spelen met allerlei viervoeters. Nee, Floris, Sappho, Belle, Wiebe, Sybbe e.a. lieven, ik blijf jullie allen ook trouw, maar hier zijn nieuwe vriendjes. Soms zit Berner Sennenhund Mona van de boerderij beneden ons voor de deur te wachten totdat ik weer naar buiten kom, tof hé?

Ik wens jullie allemaal een rustige jaarwisseling met zo weinig mogelijk knalvuurwerk, maar wel met een forse sneeuwbui. Ook alle mij bekende en bevriende viervoeters wens ik dit van harte, ook van de Henken, een grote sneeuwkwispel en oei let op: daar gooide een Henk 'n sneeuwbal richting Holland.

Tot in 2009!

Oudjaar in de sneeuw

Ja ja, vanavond treinen we al slapende naar Zwitserland. Er ligt een enorm pak sneeuw in ons dorp. Als een Henk af en toe achter de schrijftelevisie in het internetcafé kan kruipen, doet hij in het kort verslag van mijn belevenissen.

Mooie nadagen van 2008 gewenst!

Stevige poot, Diva

Strelende kerstdagen, ook namens Wiebe

Wiebe en ik zien elkaar niet zo vaak. Dat is niet omdat ik nogal onstuimig ben met spelen, maar botgewoon vanwege de reden dat een Henk bijna altijd op gekke tijdstippen bij Wiebe thuis komt. Wiebes baasjes zijn profmuziekmakers, zij op viool en hij op saxofoon. Zij passen dus niet in een job van 9 tot 5. Musici spelen vaak 's avonds, begrijp ik van de Henken. Dat zal wel de reden zijn dat de ene Henk doorgaans een paar wijzerstreepjes voor de 12 van middernacht naar hun huis aan de Regentesselaan gaat, zonder mij: ik ben geen nachtdier.

Overdag zien de vrienden elkaar zelden, logisch dat ik hen dan ook niet tegenkom op straat, in tram, park of langs de zee. Wiebe en Sybbe treffen elkaar wel geregeld her en der. Maar je zag nog geen foto van Wiebe hé? Er zijn door fotograaf Dolf (ja, de vader van de saxofoner) uit Marken pas enkele fotoos gestuurd. Eéntje zie je hier nu. Lekker ding hé?

Kerst zegt Wiebe en mij niet zoveel, dat kennen we niet in de viervoeterswereld: een speciaal kersthondje. Volgens ons begint er bij elke nieuwe puppy een ster te stralen! Kijk vannacht maar eens naar de hemel. Die sterren zijn ver weg, niet aan te raken. Maar wij zijn dichtbij hoor, we zijn niet enkel aan te raken, maar ook aan te halen. Naast de kerstboom of waar dan ook zijn we streelbaar. Die aandacht vinden we fijn. Terugstrelen kunnen we niet echt, maar Wiebe en ik wensen jou wel ontspannen, knusse en warmtestrelende kerstdagen!

Viagra voor het brein

Wauwel de wafelwaffel woef! Ab Klink, de minister van VWS heeft naar mij gevraagd!

ZonMw, weetjewel, van de ene Henk, heeft als eindejaarscadeau een roman uitgebracht: De geheugenfluisteraars. In een kartonnen medicijndoosje is het verpakt, 'Viagra voor het brein' staat er op. Het boekje is geschreven door drie tweebenervrouwen met een onmiskenbaar instinct voor Huskygevoel. Hoezo? Omdat ik, dé Diva uit Loosduinen, er ook in voorkom. En niet zomaar zijdelings, dus.

Vandaag is het eerste exemplaar overhandigd aan minister Ab Klink. In zijn speech sprak hij ook over mij. Ik ga in het nieuwe jaar maar eens gauw bij deze humoristische minister op bezoek. Misschien heeft hij wel een fauteuil op zijn werkkamer staan die speciaal bestemd is voor viervoeters. Ben ik bij hem, dan zal ik vooral ook hard woefelwaffelen om extra geld voor onderzoek naar alternatieven voor dierproeven. Vermoeden de VWSbeveiligingstweebeners een actie mijnerzijds en houden ze me van Zijne excellentie weg, dan moet ik maar weer met een Henk naar de publieke tribune in de Tweede Kamer.

Diva Poem IV (voor Sybbe)

Ik droomde vannacht over de Regentesselaan.
Niet over de bomen of de statige huizen (waar
Kloos niet meer in ’n kamer zal staan). Het zijn
De tweebenerfeestjes bij bevriende muzikanten
En viervoeter Wiebe, waar ook ik soms bij mag
Zijn, met genotteren weten zij van wanten. Ach,
Mij doet dit niet zoveel, ik ben geen partybeest.
Het wordt anders wanneer Sybbe ook meekomt
Naar zo’n feest, dan kunnen we ravotten en

Pootje slaan, totdat we weer naar huis toe gaan.

Niet meer alleen: Floris ook op ProefdiervrijKantoor

Goed gezien, de foto is niet van een kantoorkamer waar we rennen maar gemaakt op het Kijkduinse strand waar we met een ons vreemde hond speelden. Er is nog geen foto van Floris op kantoor. Maar eergisteren kwam ik binnen en had meteen in de gaten dat Floris ook aanwezig was! Leuk, nu ben ik niet meer de enige viervoeter bij Proefdiervrij. Floris en zijn tweebener Els vertoeven een verdieping hoger, in de kamer die precies boven de mijne (en ook van Henk) ligt.

Tijdens werktijd van de tweevoeters mogen we niet naar elkaar toe. Ik zou de hele boel op stelten zetten. Met hardlopen is het ook een klein beetje link, de vloeren zijn glad en we willen geen van de vier poten breken.

Van de tweebeners bij Proefdiervrij krijgen we veel aandacht. Ze komen langs om te groeten of koekie te brengen. Eigenlijk best wel een vorstelijk bestaan. Dit is het voor nu. Henk maakt aanstalten om met mij te gaan fietsen, ik denk naar Proefdiervrij.

Kies ook op Redkiwi

Het internetbureau Redkiwi heeft 12 goede doelen geselecteerd die kans maken op een nieuwe website. Onder die goede doelen staat onder meer de stichting Verdriet door je hoofd. Hun website Kankerspoken bevat veel informatie voor kinderen van wie een ouder kanker krijgt.

Ook het instituut van chimpanseevriendin en -kenner Jane Goodall staat op de lijst. Net als de stichting Animal Rescue Nederland (Pup in nood). Toevallig zoeken ze op dit moment een nieuwe baas of koppel voor de twee huskybroers Kay en Bhoy... Op de site van Redkiwi staan de goede doelen met een korte beschrijving en verwijzing naar de bestaande websites. Ga jij ook stemmen? Dat kan tot aanstaande vrijdag 12 december. Per schrijftelevisie of zoals tweebeners zeggen: laptop of computer kan er maar 1 x gestemd worden, dus gebruik je met iemand anders dezelfde pc, ga dan ergens anders stemmen. Als je de volgende link aanklikt dan kom je er: http://www.redkiwi.nl/win-een-website-voor-het-goede-doel/stem-nu.html

Wat een leuke reu!

Ik lig in de kamer bovenop het huskyhok uit te rusten. Al ben ik afgedroogd, toch is mijn vacht nog behoorlijk zeenat. Enthousiast rende ik naast de fiets met de Henken naar het strand. Het was daar al druk: tweebeners, paardevierbeners en gewone vierbeners (mijn soort dus). Meteen ging ik met mij onbekende viervoeters langs de kustlijn rennen. Opeens werd ik geroepen door een Henk, niet zomaar, er was iets. En jawel hoor, daar kwamen E&H het duinpad af met in hun beurt de nieuweling. Floris. We maakten met elkaar kennis, heel bedaard. Nou, hij ruikt goed hoor, ziet er ook heel fief uit voor een wat oudere reu. E&H én een Henk hadden alledrie een kiekjesbox bij zich en maakten kijkplaatjes. Soms besnuffelden we samen een andere strandviervoeter. Dit gaat tussen ons wel wat worden!

Woensdag zien we elkaar bij Proefdiervrij. Dan gaan we samen wandelen, onze tweevoetervrienden mogen dan ook mee.

Vandaag: Florisdag!

Woefeldewafwafwouw! Zo dadelijk ga ik met de Henken naar het strand bij Kijkduin, niet zo maar, nee nee: vandaag gaan Floris en ik elkaar ontmoeten. Over een half uurtje stappen E&H met hem in hun vierwielrijding en komen dan ook. Yoepie, spannend!

Even voorstellen: Floris

Ja, onlangs heette ik Floris al van harte welkom in Den Haag. Nu ga ik hem aan jou voorstellen.

Floris heeft elders in het land elf jaren lang, dat is voor ons viervoeters 77 jaar, bij zijn tweebenerbaasje gewoond. Hij en zij waren, nee zíjn nog altijd stapel op elkaar. Alles: het wonen, het wandelen, de uitjes, het zó vertrouwde thuis, en niet in de laatste plaats de aandacht en liefde zorgden ervoor dat hun leven samen erg dierbaar is geworden.

De laatste weken merkte Floris ook dat zijn tweebenermaatje ernstiger ziek werd. Ze is al geruime tijd erg ziek, toch konden ze nog elke dag samen met viervoeter Mazzel en zijn tweebenerbaasje een wandelingetje maken. Spijtig genoeg is dat moeilijker, ja, welhaast onmogelijk geworden. Verdrietig moeilijk: Floris zijn trouwe maatje zal niet meer beter worden. Dat is hard, erg hard. Maar het leven vraagt niet hoe je het hebben wil, zo gaat dat niet. Daarom, mede dankzij de inzet van Mazzels baasje, heeft Floris twee nieuwe tweebeners leren kennen. Een duo dat al eerder en vaker dan één keer als redder in nood verscheen. Daar kunnen de vachtengelen Bas, Thomas en Hunter over meewoefwafwauwelen!

Sinds begin deze week woont Floris nu op een grote tennisbalwerpafstand van mij en de Henken. Bij zijn nieuwe vrienden zal hij het goed hebben. Alleen, goed is niet voldoende, ook zullen ze begrip hebben wanneer hij stilletjes in zijn mand ligt en misschien aan zijn baasje denkt, haar erg mist. Dan zijn ze er om hem een extra knuffel te geven of een hand op zijn koppie te leggen.

Al doet een groot deel van de tweebeners, vaak degenen die nooit bevriend zijn geraakt met viervoeters, nog wel eens smalend over een dier en zijn gevoelens. Beetje arrogant om dat te denken. Wij kennen immers ook gemis en verlangen. Neem dat maar van mij aan.

Het fijne van Floris zijn nieuwe leven is dat hij dit niet hoeft te delen met andere viervoeters (of andere dieren). Alle aandacht en liefde in huize E&H zijn voor hem. Ik weet zeker dat hij een fijn nieuw thuis heeft gekregen.

Wij hebben elkaar nog niet ontmoet, dat zal woefelwauwelgauw wel gebeuren. Hopelijk worden we vachtwarme maatjes en hopelijk zorg ik ook voor afleiding en leuke belevenissen.

Floris, tot snel!

Welkom in Den Haag Floris!

Vooruit dan, vier mij bekende vierbeners in Münster

Misschien al gemerkt, ik ben net als met namen noemen zuinig met kijkplaatjes van viervoeters op mijn log. Daar zijn allerlei redenen voor te bedenken, die doen er niet echt toe, toch?

Maar vandaag maak ik een uitzondering. Twee kijkplaatjes van tweemaal twee tweebeners die bij elkaar horen. Het ene paar woont in Holten, waar Sappho ook huist. Het andere paar komt uit Apeldoorn. Zij hebben vroeger ook met viervoeters het gezin gedeeld. Nu fungeren ze vooral als doggyhomers voor Belle, boxer van de Polroedel. Een foto van haar komt later. Ook ik pas wel eens op beide tweebeners in Apeldoorn, ze denken dat dit ik dit verkeerd opschreef, dat dit andersom is, maar, sssst... ik vergis me niet hoor. Enfin beide tweebenerparen hadden een dag helemaal vrij. Ze hoefden geen vers water te tappen, de koekjespot bij te vullen en aan eten te denken. Ze misten dus ook een gezondvrolijke wandeling met Sappho, Belle of mij. En waarom? Ze toerden naar Münster. Portemodinges gevuld met velletjes Eurobetaalpapieren, de tweebenerbuitenvoetzolen aan, dus lekker en onvermoeid uitgerust om lang te slenteren, soms in iets rapper tempo, schat ik, maar dat weet ik niet zeker want ik was daar niet. Münster is een befaamde kerststad, met veel versieringen, muziek, barstensveel te koop, veel lekkere geurkramen met eet- en drinkbaars. Daar hebben ze volop gebruik van gemaakt, dat zie je wel op de plaatjes. Gezellig hé? En ikke, jaloers? Welnee, ik gun ze het van harte. Omdat het stuk voor stuk aanhalige knuffelgasten zijn. Ik zal ze zeker en vast gauw weer eens zien, niet midden in een stad, dat is te saai en onoverzichtelijk voor ons viervoeters, maar wel in huis, park, op berg of ergens anders buiten. Dag, baasjens van Sappho en oppasKerschoters, inmiddels weer fit in de benen?

Ik voor de Lastrada?

Jawel, de Lastrada is een hondenstep. Tuurlijk een Henk op de plank en ik ervoor. De walky dog, dat is een soort van zwenkstang die heel veilig is gemonteerd, wordt dan aan mijn tuigje vastgemaakt. Heb ik effe geen zin in draven, dan kan een Henk gewoon meesteppen. Misschien moeten we eens proefsteppen. Het is eigenlijk safer dan naast de fiets rennen, tweebener staat veel dichter bij de grond, en ik kan niet met een poot tussen de spaken raken. Nu ook niet zo gauw hoor, want ik kijk wel uit voor dat hardronddraaiend wiel. Soms niet, dan móet ik achterom kijken naar een leuke reu of teef. Gelukkig ziet de Henk dit ook, "Diva! let op!" hoor ik dan. O ja, dat is ook zo. Want behalve fietswiel zijn er ook auto's langs onze route die stil staan. Daar ben ik al wel eens tegenop geknald. Niet hard hoor, maar ik schrok wel.

Waarom ik nu over een doggyscooter rep? Nou, niet omdat er een langbebaarde rijke man in het land is, wél omdat ik pas geleden Sam heb leren kennen. Hij kwam in Ockenburgh aangerend, voor de step (zijn baasje is nog ouder dan Henk, ik bedoel maar: nooit te oud om te leren). Sams baasje zei: "Het is even oefenen, misschien val je 1 of 2 keer, moet je voorzichtig zijn met de felle rem, maar je gaat het allebei vast leuk vinden." Dus, ik ben benieuwd. Ik maak me geen tweebenerillusies hoor, daarvoor ken ik de Henken te goed, de ene Henk is nog voorzichtiger dan de andere Henk, hij ziet altijd wel ergens gevaar. Misschien moet hij Sam en zijn step met baasje eens tegenkomen. Tweebenerbaasje van Sam lees je dit toevallig? Zien we je terug in Ockenburgh? Dan kan Henk een plaatje maken met flitsboxje, ter vervanging van de zeker ook aardige airdales en blotebenentweebener.

Trammen

Deze week tramt een Henk extra veel, kriskras door Den Haag en ook naar andere plaatsen als Zoetermeer en Delft. Verveling? Of, straattreingek geworden? Nee hoor, het is een project. Deze hele week, elke dag, zit hij in het openbaar vervoer. Hij heeft onderweg zijn ogen en oren goed open, want iedere dag wil hij van alles wat hij ziet en meemaakt opschrijven. Van alles hé, dat is dus niet alles. Soms maakt hij met kiekjesbox ook plaatjes. Die komen volgend jaar bij zijn verslag te staan in een speciaal papieren bladerding. Er doen vier andere dichters mee. Ja, en ik ook een klein beetje. De dichters gaan zich net als Henk een week, niet deze, verdiepen of meelopen met een typisch Haags bedrijf. Elke werkdag wordt Henk gebeld rond 10.20 uur door Jickey van radio Den Haag FM 92.0, Tjeerd vraagt dan wat of Henk die dag heeft meegemaakt en gaat doen. Ik luister dan wat Henk zegt, zal hij ook vertellen dat de vloer vaak te goor is om met mijn schone vacht op te liggen? Papier, plastic zakjes, McDonald/Burgerking-verpakkingen (niet eens altijd leeg, gek: Henk laat me daar niet aan snuffelen), papieren ritselleesdingen en... het vieste van alles: spuug. Vooral achterin de tram veel op de vloer. Wat een gek jong tweebenergedrag, het lijkt wel op vlaggen wat wij viervoeters buiten doen! Hebben die gassies soms territoriumdrang?

Het sneeeeuwt

"Maar heel tijdelijk," zegt de ene Henk tegen de andere Henk, de sneeuw die nu aan het vallen is. Natte sneeuw noemen ze dat. Gelukkig blijft het wel eventjes liggen, daarom ga ik nu met een Henk naar buiten. Rennen, sneeuwballenhappen en misschien er zelfs wel in rollen!

Jij op de witte Holterberg Sappho? Misschien met Rambo? En jij in Alphen Lola? En jij Mazzel, met Floris in de natuur bij Hilversum?

Ik hoopte onderweg andere viervoeters tegen te komen, wie weet, mochten we met elkaar spelen op een veld. Want die lekkere tintelkoude sneeuw, daarin is het wauwelwoeftof dollen. Maar nee, bijna geen hond te zien.
Totdat we ergens lopen en in de verte een andere tweebener met viervoeter zien wandelen. Ik dacht van veraf dat het een Duitse Herder was. De tweebener en viervoeter gingen langzamer lopen.... wachtten uiteindelijk op een hoek..... en wat was het? Yep! Een mooie stevig gebouwde zilverwitharige husky! We bleven aan de lijn (want dicht bij auto's), maar we hebben samen toch effe lol gehad. Dag Luka, zie ik je nog eens terug? Of moet ik eens naar de bosjes van Pex komen?

Stem! Maar niet op Jan Vayne

Net als mijn ‘eigen’ Proefdiervrij timmert Wakker Dier ook constant aan de weg om dierenellende terug te dringen. Dat doen ze o.a. met opvallende campagnes. Nu staat op hun website de verkiezing van de meest sexy tweebenervegetariër van 2008. Voor de duidelijkheid vermelden ze daarbij ook dat de genomineerden geen échte vegetariërs hoeven te zijn. Daar stemt de Vegetariërsbond ook mee in want zij ondersteunen deze campagne. De genomineerden zijn voor de gemiddelde Nederlander BN’ers, BN’ers? Dat is de afkorting voor beroemde Nederlanders. Je kunt zowel op een tweebenervrouw als tweebenerman stemmen. Er zijn voorbeelden te over van beroemde tweebeners die gelegenheidsvegetariërs zijn. Dat is mooi en prima, maar daar hoef je niet beroemd voor te zijn. Mijn beide Henken houden hun buik 100 procent vrij van dode dieren. Zij zijn echter niet beroemd, nou ja, een klein beetje dan: de ene Henk stond niet zo lang geleden in de top 5 van de meest belangrijke tweebeners in de gezondheidszorg, de andere Henk ontving eretitel als bloemlezer, wat dit allebei wil zeggen, dat weet ik niet, maakt voor mij ook niet uit. Ze zijn mijn Henken, en dat vind ik hartstikke wauwelwoefwaftof. Maar nu even terug over die verkiezing: stem ook, dat kan op de site http://www.wakkerdier.nl/ Stem bij de mannen echter niet op Jan Vayne. Waarom niet? Omdat hij een echte nepvegetariër is. Hoe kan dat nou: de verkoop van rookworsten met vlees uit de bio-industrie in een tv-spotje aansmeren en in een programma van Llink mee-eten van een kip die zelfs voor haar dood geen leven had. “Heerlijk!” roept de sexy man met watervlugge vingers enthousiast. Geloof je me niet? Kijk hier dan eens http://player.omroep.nl/?aflID=7951432
Ik heb, want husky’s zijn ook niet dom, voor het nieuwe jaar een tip voor de Vegetariërsbond en Wakker Dier: de verkiezing van de meest diervriendelijke kreeftenkoker, de spannendste rapper gehuld in tweedehands bont of de meest g**l slurpende oestersBabe. Allemaal geven ze om dieren en hun leven. Maar soms… ach, die kreeften gillen maar even, bont wordt niet voor niets gefokt en oesters, ja oesters, wat moet je er als tweebener anders mee? En het allerbelangrijkst: je krijgt aandacht, als persoon of club.
P.S. áls je gaat stemmen op de meest sexy vegetariër, stem dan bij de tweebenermannen op de allerEchtste vegetariër: topwielrenner Maarten Tjallingii.

Beerzer DiVers (finale)

Beerzer DiVers V

We zijn door Beerze omarmd,
het huis, de plek, de omgeving,
de tweevoeters die we ontmoetten
én mijn en de Henken hun vrienden
die op bezoek kwamen, vaak met
hun viervoeters, Sappho, Julie en
vandaag worden we door ’n innig
bevriende tweevoeter opgehaald,
samen met Luna. Wat fijn! 'n
laatste wandeling in Beerzer lust
en dan terug, terug richting kust.

Beerzer DiVers

Beerzer DiVers IV


Het was woensdagavond, volle maan.
Je had geen lantaarn nodig om Huize
Zantvers te zien staan. Er kwam rond
vijven steeds dichterbij een geluid.
Het was niet de trein: die schijnt niet
door de ruit. Het waren evenmin
Beerzers om hout te gaan kappen of
engerds die bosdieren wilden gappen.
Het was een otoo met daarin bekende
snuit, de deur zwaaide open en Zwols
vriendinnetje Julie stapte uit!

Beerzer DiVers

Beerzer DiVers III


Er is niemand die het zag: mezen op dansende
takken, vogels aan raamkozijnen (roodborstjes
niet omdat er geen sneeuw is), de acrobaten
van eekhoorn, zich lang makend aan diep
buigende bladloze twijg, met aan het einde
een netje vet met zaden. Niemand die er op lette,
want iedereen was weg. Sappho en ik renden in
het Beerzerveld, over zandverstuivingen, langs
jeneverbessen en hei. O wat leefden wij ons uit,
er waren ook vijf wandelende tweebeners bij.

Beerzer DiVers (moeilijk te lezen? doe 't hardop!)

Beerzer DiVers II

Wule goan nie noar Junne, ok nie noar
Sibculo of ut Oelennöst. Wie kump
êvenminn bie de Perdelanden of de Vuile
Riete, neuh, wule blieven in huus Zantvers
in de omgeiving van de Beerze Bulten.
Noe zit ik hier thuus veur ut roam en kiek
uut noar de koms van mien vriendjen Sappho.
Doarumme hoef ie nie te gniffelen, mien
instink zeg al datte noe dichbie is: in de
omgeiving van buutschap Diffelen.

Beerzer DiVers

Een Beerzer DiVers is niet geïnspireerd door de klassieke Overijsselse Eekhoe, evenmin door de drieregelige zeventienlettergrepige haiku (hai koe), maar een in Huize Zantvers ontstaan daggedichtje. Zo lang we in het boshuis te Beerze zijn, zal ik er elke dag 1 schrijven. Vandaag de eerste.

Beerzer DiVers I

Ach eekhoorn met je sierlijke staart,

die het springen van spar naar eik zo soepel maakt,

ik blijf achter het raam maar gloepen en kijken,

zie jij (pinda's etend) mij ook? Ben je dan al kijkend

onze afstand aan het meten?

Je boeit me oeverloos, ik gun mij zelfs geen tijd om

te eten.

In de bomen bij Huize Zantvers

In mijn stoel voor het brede raam kan ik heel lang achter elkaar naar buiten kijken. Een Henk heeft in enkele bomen vogelvoer opgehangen. Daar komen veel vleugelaars op af. Maar ook de eekhoorn, tenminste, ik denk dat het 1 eekhoorn is. Misschien zijn ze met z'n 2en maar zie ik het verschil niet zo goed. Wauwelwoeferdewafwaf, wat zijn die beestjes snel! Het eekhoorntje hier is niet alleen razendsnel (zó rap kan ik me niet wenden) maar ook heel lenig (daar kom ik wel bij in de buurt). Hij hangt aan de houder van het vogelvoer alsof het een trapeze is! Ja, want eekhoorns lusten natuurlijk ook zaden. En wie kwam zo-even langs voor een kleine maaltijd? De grote bonte specht! Wat een fraaie vedertooi heeft deze snaveltweepoot. Voor mij zijn de meeste vogels gelijk, maar de Henken deden alsof ze een fragment van een vliegend regenboogje zagen. Eigenlijk toch wel aparte vogels hoor, die tweebeners.

Verlaten terras

Waarom een Henk, beide Henken en/of ik hier niet op de foto staat?

We zijn alweer van het terras verdwenen om te fietsen. Het is prachtig herfstweer, de omgeving roept ons huize Zantvers uit om ontdekt te worden. Het is dus bosrijk en er zijn veel fietsroutes. En o wat zijn de Henken laaiend enthousiast over de zon die door de takken van bomen schijnt. Daar tussendoor vliegen en fladderen allerlei vogeltjes en héee, was dat niet een eekhoorn? Veel warmgekleurde bladeren hebben al en zacht bostapijt gedwarreld.

Er is nog geen nachtvorstverwachting, dus ook geen rijp aan struiken en bomen bij het wakker worden.

Ach, je kunt ook niet alles hebben. We hebben het goed en naar zin. Daar zijn we heel blij mee.

Kwispels, Diva

Dicht bij de Vecht in Beerze

Vanochtend gingen tassen, koffers, mijn eigen kleedje en eten de auto in om met mij en de Henken Loosduinen ruim een week te verlaten. Op weg naar Beerze.

De eerste dag van ons bezoek aan Overijssel is voorbij. Het begin van de vakantie is prachtig. Het huis bevalt de Henken en mij uitermate goed. Sfeerrijk noemen tweebeners zoiets. Ik vind het vooral leuk dat het woonvertrek zoveel ramen heeft. Want ik kijk altijd graag naar buiten. Een Henk heeft boodschappen gedaan in de dorpssupermarkt van Mariënberg. Onderweg zag hij een kunstmatig bergje dat de Waterschapsheuvel heet, het schijnt een leuk uitzichtspunt te zijn over onder andere de Vecht. Misschien gaan we daar nog eens samen heen.

De nacht is hier bosstil. Heel soms komt er niet ver van ons verblijf een trein voorbij.

Zo dadelijk ga ik slapen, ik heb zin in morgen en de mannen om mee te wandelen.

Zal het vannacht een klein beetje vriezen, zodat het er morgen zo uitziet als op het kiekje uit Beerze?

Wil je 'ons' verblijf Huize Zantvers zien, kijk dan op http://www.huizezantvers.com/index.php

Diva Poem III

Dit is het veulen Diva, pas geboren ligt
Ze bij haar ma. Ze had als baby reuze pech:
Een longontsteking, hernia en dit was ook
Naar: moeders melk was voor haar te zwaar.
Het alternatief werkte geheid, ze groeide groot
Met liters drinken van moeder geit. Gelukkig
Gaat het nu met haar goed, zie haar toch
Staan, dag naamgenoot met lieve snoet!

Ik stem voor Dieren

Ik ben voor Dieren. Ja, de plaats Dieren en de Dierense sjoel. Sjoel, dat is Jiddish voor synagoge.
De Dierense Sjoel doet mee aan het TV-programma Bankgiroloterij Restauratie: uit zestien gebouwen in NL wordt 1 gebouw gekozen die een miljoen wint om het gebouw te restaureren. Voor Gelderland waar mijn Henken geboren zijn en voor de Joodse gemeenschap hoop ik dat de Dierense sjoel het broodnodige bedrag gaat winnen.
Daarom doe ik een beroep op je: stem op de Dierense sjoel, dat kan door te bellen of een sms te sturen. Wacht daar niet mee, want dit kan tot maandagnacht 3 november 23.59 uur. BEL: 0909 – 8880 en kies 2 of sms naar het nummer 2332 het woord ‘sjoel’. Dit kost 60 cent per gesprek en SMS.
Als de Dierense Sjoel wint, wordt deze synagoge het nieuwe thuis voor de Liberaal Joods Gemeente Gelderland. Dat willen wij graag. Wil je meer weten over de Dierense sjoel, kijk dan op

http://www.dedierensesjoel.nl/

Liever 1 husky in de hand en tien pausen in de lucht

De stinkend rijke en machtige tweevoeter die met het god spelen op aarde verantwoordelijk is voor veel ellende in de wereld, heeft weer van zich laten horen. Met droeve ogen, maar nooit zo droef als de ogen van een zwerfviervoeter, ziet hij het kapitaal van zijn kerk in de States slinken, zo erg zelfs, dat ze er kerken moeten verkopen. Verkopen? Waarom? Om het smartengeld te kunnen betalen aan kinderen die door zijn onderdanen zijn misbruikt. Blafdol is dat: pedofilie, incest en tweebeners die niet altijd met dezelfde aanlokkelijkheid vrijen, zwaar veroordelen. Maar ondertussen barst het in eigen huis van priesters die niet voldoende bevrediging vinden in het masten, dus op zoek gaan naar weerloze prooien: kinderen. Dat noemen we pedoseksualiteit. Proces na proces wordt er tegen deze vromen aangespannen. Met als resultaat dat de pauskerk miljoenen moet betalen aan smartengeld. Deze kerk wil nu aankomende priesters testen (?) op homoseksualiteit. Testen? Hoe? Door wie? Ja, ja....

Wat hebben pedofilie en homoseksualiteit met elkaar te maken? Niets. Helemaal niets. Dat weet zelfs elke hond! Ook dat het gebruik van rubbertjes meehelpt om Aids te voorkomen. Om je kapot te ergeren: condooms heeft paus ook verboden. Indirect is híj dus de grootste verspreider van die nare ziekte!

Rond de kerst zal hij weer een toespraak houden over verdraagzaamheid, tolerantie en vrede. Dat is zo in en intriest, hypocriet zelfs. Want met zijn praatjes houdt hij onverdraagzaamheid, intolerantie en oorlog in stand. Zou er een Nobelprijs bestaan voor de grootste wereldverslechteraar, dan was hij de eerste genomineerde. Gek dat foute tweebeners toch altijd ook aanhangers hebben, eng veel zelfs. Dit moest ik effe bewafferen. Als troost een plaatje van een wereldlievende huskypup en geen beeldje van Joseph Ratzinger (dat is de man die in het pauspak zit).

ZONleuke dag!

Beloofd is beloofd: ik zou nog iets schrijven over Lola en mij bij mevrouw Zon, oftewel ZonMw. Mevrouw Zon is een heel groot huis met werktelevisies waar tweebeners komen om op alle fronten te werken aan geZONdheid. Met een Henk ga ik wel eens mee daarheen, hij is er de roedelleider. Het zal daar ook af en toe saai zijn. Daarom is het woefleuk dat ik af en toe mee mag. Ik ga er de afzonderlijke territoria niet in om te vragen of een klus al geklaard is of om te woefe over papieren met letters die belangrijk schijnen te zijn. Ik zeg niets, ik vraag niets, nou ja... soms een beetje streel, lieve klankwoordjes of een Zonsmakelijk koekie. Dat kan niet de hele dag doorgaan, dus ik daag tweebeners ook wel uit voor een spelletje. Wat nóg leuker is, of nou nee: wat ook heeel leuk is, is een ZONdag dat er een tweede viervoeter de tweebeners een beetje kan afleiden, ter verstrooiing of een ontspanningsmoment te bezorgen, met gevolg dat ze daarna een vet idee op papier woeferen. Tuurlijk ook te wafff voor mij, een tweede viervoeter, zoals eergisteren. Lola heet ze. We hebben urenlang geravot. Vooral ZONtweebenerbezoekers keken met grote kijkstuiters naar ons. Ze vroegen het niet aan de roedelleider, maar ik voelde ze denken: is dit nieuw op werkplekken, is het soms ZONtherapie? Deerde Lola en mij niet, we gingen gewoon door, zelfs toen er een dierendokter verscheen. Nee, hij kwam niet voor ons hoor. We lieten hem wel zien hoe hecht we al waren, dronken tegelijk uit slurp&lebberbak. Aan het einde van de dag ging Lola's tweebenermaatje met lawaaizuigding over de vloer; al het spelen had voor Lola's vacht het effect van een borstelkambeurt. O ja, ik maakte Lola zó aan het waffelachen, dat ze haar plas niet meer kon ophouden. Lo, gaan we samen weer snel ZONnen?

P.S. Iedereen alle tijddingwijzers al gewinterd?

Zonverrassing!

Dit is Lola, opeens kwam ze vandaag naar HenkZon met een tweebener mee. Echt woefelwauwelwaf! Ik ga nu verder dollen, misschien vertel ik vannacht of morgen meer over onze belevenissen.

Waffeleuke dag, Diva

De sneeuwhaas brengt me heimwee

Vandaag met de ene Henk mee naar Zonkantoor. De andere Henk werkt thuis. Hij gaat weer heftig bezig met het plukken van gedichten uit de vele bundels die liggen en staan op planken, in kasten, dozen en Zwitserse plastic Cooptassen. Hij loopt van de ene naar de andere kamer: Henk houdt van verspreiding van het woord, het dichterswoord wel te verstaan. Ik denk dat daarom alle bundels en boeken niet in 1 maar 3 kamers vertoeven. Sommige dichtbundels zijn door dikte zó onhandelbaar, daar is hij maar mee aan het hannesen. Ik zou hem best willen helpen deze bijbeldikke boeken uit te dunnen, lekker mijn tanden in zetten en snipperen maar! Maar dat vraagt hij mij niet. Wat voor gedichten zoekt hij dit keer? Woef, knor, tjielp is het thema. Dus allemaal versjes en verzen over allerlei dieren. Niet alle dichters pennen over dieren, doen ze dat wel, dan is dat heel vaak over vogels. Daarna komen de viervoeters honden, katten en paarden. Dat weet ik omdat de Henk vaak hardop leest. Ik vind het wel een aaibare bezigheid van hem. Gisteren golfde in mijn oren een vers over de sneeuwhaas. Er schijnen ook sneeuwvinken, sneeuwganzen, sneeuwhoenen, sneeuwkalkoenen, sneeuwwormen (!), sneeuwluipaarden (dit zijn geen luie paarden), sneeuwgorzen, sneeuwspringers (schorpioenvliegjes), sneeuwuilen, sneeuwmussen, sneeuwmuizen en sneeuwpanters te bestaan.

De sneeuwkat is geen dier, maar ik ken die ronkdingen wel van de sneeuw in de Alpen. Enfin, morgen mag ik weer rennen in park of op strand, maar nu ik over de sneeuwhaas hoorde heb ik heimwee naar een sneeuwberg in Zwitserland!

Banken

Er zijn zoveel soorten banken; banken waar je niet op maar wel in kunt zitten, dat zijn gebouwen met veel tweebeners erin die zich nu duf piekeren over beurzen waar geen pingping meer in zit. Daar lig ik niet van wakker, ik slaap wel door. Zonder zorgen, ook op een bank, maar dan 1 waar je wel op kunt liggen, het liefst languit. En, er groeien ook banken aan bomen, die heten elvenbanken. Gisteren zag ik een hele grote, een eekhoorn klom er langs naar boven. Daar kan ik niet (en al helemaal geen tweebener) op zitten. Elven wel, die zijn licht. Elven lijken een beetje op engelen, maar dan zijn hun vleugels doorzichtig en hebben ze meestal fladderwaaijurkjes aan. Als iemand elven zegt, dan meent hij het meervoud van elf, en dat is vreemd want het meervoud van twaalf is twaalven en dan denkt een tweebener gauwer aan zo'n tijdding met wijzers en niet aan twaalf in meervoud. Nou ja, leer mij de tweebener begrijpen. Elven zijn ook geliefd bij bossmurfen. Kapbouters heet dat denk ik. Die schommelen graag op paddestoelen. En laat Sappho's tweebenerbaasje nou een foto opsturen met kapbouters op zo'n rood met witte stippenstoel. Heel goed kijken hoor, een beetje honds, nee niet katerig, en zie je, zie je ze zitten?

De Diva Glamorous

Het is amper bij te houden: na sjieke Italiaanse hals- arm- enkel- en vingerversierzaak, voortreffelijke chocolaterie en Amsterdamse tweebenerhaarborstelaars, is er nu ook een heuse Divafiets!

In kennismakingspapier staat: "Deze fiets is één en al styling: let op de smaakvolle roomwitte kleur, het trendy frame en de trendy bloemen die terug komen op spatborden, handvatten, zadel en transfers." Geen mis te verstane beschrijving! Vreemd dat de Batavustweevoeters mijn log niet wisten te vinden, want ze hebben geen goedkeuring aan mij gevraagd. Natuurlijk voel ik mij vereerd, uiteraard, tot in het puntje van mijn zonet geborstelde staart. Maar hadden ze toch contact met een Henk gezocht, altijd is er een Henk in huis die allerlei zaken regelt, dan had er nog een logootje met mijn foto naast de naam op het frame gekund. Dit zou helemaal niet overdadig zijn, ik ben namelijk een fanatieke fietsster. Nee nee, ammewoefa, niet lui zittend op zo'n raar mini paardezitding: ik loop en ren er met hartelust naast. Daar zal tweebenerbazinnetje van Sappho vast nog wel een keer een rits kieken van maken. Dat gaat ze dan zó snel doen, dat alles wat je ziet beweegt! Een Henk zet het dan wel op mijn log.

Dag hoor, vergeet niet naar park en bos te gaan, het geurt er zo lekker naar herfst: rijpe kastanjes, beukenootjes, paddestoelen, hazelnoten en grote elfenbanken aan bomen. Kom niet te dichtbij stilstaand water, dat meurt nu door rottende bladeren etenslustbedervend!

De macaca fascicularis

• Dat is een moeilijke naam voor de Java-aap. Waarom ik het hier over de Java-aap wil hebben? Omdat ze binnenkort bij me in de buurt komen wonen. Daar ben ik niet blij mee. Ho, wacht effe, hier bedoel ik niet de weerstand zoals tweebeners die kennen van een trotse heks uit Nootdorp of een verwilderde blondine. De 150 allochtoonprimaten woonden al in NL, maar omdat ze in hun huidige woonplaats uiterst belabberd gehuisvest zijn, verhuizen ze binnenkort naar Rijswijk. Ze blijven a.h.w. gevangen wonen in wat tweebeners een asielzoekerscentrum zouden noemen. Dáár word ik niet vrolijk van. Ze zijn bestemd om vragen en problemen van tweebeners te helpen oplossen. Gek genoeg hoort daar ook gedragsbiologie bij. Dan gaan bijvoorbeeld drie masterstudenten het gedrag van apen observeren. Ze willen weten waarom tevenapen een bepaalde voorkeur hebben voor reuenapen als het om voortplanting gaat. Wordt de tweebener daar beter, gezonder of gelukkiger van? Ik vind het maar een bespottelijk onderzoek. Dat nota bene door de Binnenhofroedelleiders gesteund wordt met 1 komma 2 miljoen Euries voor de komende jaren! Ten behoeve van verzorging en huisvesting van de proefdier Java-apen. Krijgen ze ook een eigen park en zwembad naast hun onderkomen? Dan wordt er ten minste nog een klein beetje aan hun behoefte tegemoet gekomen. Ik heb maar weinig verstand van tweebenerslogica, maar, zou de uitkomst van het onderzoek niet betrouwbaarder zijn wanneer de Java-apen geobserveerd worden in hun eigen natuurlijke omgeving? Een reisretourtje Filipijnen, Maleisië of India voor drie studenten is toch veel goedkoper? Dan blijft er tenminste ruim een miljoen Euries extra over voor onderzoek zonder dieren. Laten de tweebeners eerst naar zichzelf en soortgenoten kijken waarom een vruchtbare tweebener de ene tweebener aantrekkelijker vindt dan de andere om zich voort te planten!

Er is er......

Waf wroeff wroeff waf woefwoef, woeraaah woeraaah,
waf woef woef wauw woeff woeff waf waauw,
wroef woefwaf waf woefwoef woef waauwow woefwoef,
woef wroefwroef wroefwoef woef waauw,
wroeff wroefwoef waauw woeraah woeraah,
wroeff wroefwoef waauw woeraah,
wroeff wroefwoef waauw woeraah woeraah,
wroeff wroefwoef waauw woeraaaah!!!

Diva Poem II - Dierendag

VIER oktober: dierendag, is net zo mal als moederdag
Vaderdag en alle andere speciale dagen, waarvoor twee-
Beners van…. Ja van wie, middelpuntaandacht vragen.
Er schort iets aan je wanneer je vooral dán braaf of lief
Voor iemand wilt zijn, vandaag voor je ezel, paard,
Kip (mmm kip!), viervoeter of kroondomeinzwijn.
Word ik vannacht door die heilige uit Assisi aangeraakt,
Dan wens ik iets wat iedereen aandachtguller maakt en
Strijdlustig tegen pijn, dan hoeft er geen vaderdag, geen
Moederdag en ook geen dierendag meer te zijn.

Help mee, xe-yes!!!

Xe-no-trans-plan-ta-tie. Moeilijk woord hé? Tweebeners bedoelen hiermee dat ze een hart, nieren, weefsel of cellen van een dier naar een tweebener kunnen 'overplaatsen'. Hiervoor fokken ze speciale varkens, apen en knaagdieren. Gek hé? Dat kan toch anders? Gewoon door gezonde organen van gestorven tweebeners te gebruiken? Dat past beter dan anderdiers nier. Bovendien, er is nog weinig bekend hoe een varkenshart in een mens werkt op de langere termijn. Misschien krijgt zo'n tweebener opeens zin om te knorren of te poedelen in modder!

Maar waarom dan toch met dieren knoeien? Wat? Omdat er te weinig donoren zijn? Daar moeten de roedelleiders op Binnenhof in de Residentie hartnodig iets aan doen. Om die noodzaak kracht bij te zetten kunnen tweebeners, dus u ook, een petitie van de Nierstichting tekenen. Zij pleiten voor een Actieve Donorregistratie. Dat is goed voor mens en dier. Voor dier? Ja, dan hoeven dieren niet een ellendig eenzaam leven te lijden als orgaanleverancier. En, wie zou zijn baasje vroegtijdig willen missen omdat gezonde organen van hemelende mensen niet gebruikt mochten worden? Steun daarom de Actieve Donorregistratie en teken de petitie vóór 8 oktober hier: http://tekenvooractievedonorregistratie.reageer.nu/

Dankjewel namens tweebeners en viervoeters. Ik bedank tweebener Anouk voor de foto van gezond en zorgenloos varken!

Christenhond

Koppige, schurftige Christenhond!

Ik? Welnee. Eindelijk geen lelijke uitdrukking over een dier. Dat is opvallend, want in de meeste spreekwoorden en gezegdes komen dieren als metafoor er bekaaid vanaf. Maar wat de blaf dan wel?

Al twee eeuwen terug werd Christenhond gebruikt als minachtende benaming voor een Christen, een tweebener dus. Ook in deze tijd komt dat nog wel eens voor; iemand uitmaken voor Christenhond. De columnist Theodor Holman schreef enkele jaren terug in het Parool dat " (.....) iedere christenhond een misdadiger is." Nou nou nou Theo! Dat ben ik niet met je eens. Wel is een Henk van mij op zijn hoede wanneer iemand zich boven het volk wil 'verheffen' en zegt: wij Christenen. Wat 'wij Christenen'? Zijn dat betere tweebeners dan de anders gelovigen en de rest: brandhout en heidenen? Dat dit niet zo is voel je toch meteen wel met je natte neus aan? Al staat in de Talmoed, ehh.. in de Koran... eh, in de bijbel dat je je naaste lief moet hebben? Evenlief, en liever (maar dat zeg ik) nog iets liever dan jezelf?

Maar, als dat niet uitkomt? Nou?

Zo las een Henk zaterdag j.l. in papieren ritseldagding Trouw een ingezonden brief van ene Jeroen Langelaar uit Boskoop. In drukletters liet hij weten dat hij een standpunt van het CDJA, dat zijn jonge Christenen van een politieke partij die veel legbatterijtweebeners en bioindustrietweebeners als aanhangers mogen koesteren, toejuicht. Waar ging het over? Oh, gewoon een soort van verworven 'wij Christenen'recht waardoor sommige tweebeners haat, minachting en ongelijke behandeling menen te kunnen vergoeilijken. Dus: tweebeners met bepaalde karakters of levenskeuzes mag je uitsluiten van het een en ander. Hier geloven die gelovigen dat zij voor God mogen spelen. Alla, maar God oordeelt toch en niet de tweebener? Dat zou kaalstaartig van de blaffe zijn. Mis. Een beetje dom hoor, maatje, jouw instinct had moeten zeggen dat je de recente schrijverij van Harry van der Molen en Geert Meijering in het Nederlands Dagblad had moeten lezen. Ja, niet alle tweebeners met eenzelfde overtuiging hebben dezelfde rechten. Henk, ga maar met me naar de duinen, goddelijk in de wind rennen. Want je zou van het artikel van de jeugdheeftdetoekomst jonge Christenen wellicht denken: zo armtierig ridicuul, daar blaft geen oprechte viervoeter naar!

Hallo herfst!

Haren. Vele handen vol, genoeg om er een aardig lapje vilt van te maken. Tot nu toe gebeurde dat niet. Wél zijn er schilderijen, heel misschien ook al sieraden, allemaal gemaakt door Ellen van Toor, waarin een plukje van mij is verwerkt. De afgelopen weken heeft een Henk zóveel haren van mijn zomervacht geborsteld, zodat ik gerust kan zeggen dat ik ben begonnen aan mijn herfsttooi. Mijn kleuren zijn iets veranderd, lichter, allemaal nieuw haar, daar komt geen verfje of spoeling aan te pas.

Ik juich de herfst toe. De dagen blijven koeler en worden richting eindjaar kouder. Tweebeners overdrijven meteen de kalenderaanduiding; in straattreinen heb ik al tweebeners gezien met dikke kunstvachten aan. Vaak met stroken geroofd dierenhuid rond bedekdingen die ze over hun kop trekken. Poedeltjestriest, waft Sappho tegen mij! Die Sappho, haar heidephoto ging gisteren door heel NL in krantje Dag! Waffe hé? Herken je de photo van de vorige keer nog?

De nieuwe photo van mij is wat wazig, want ik wilde niet stil liggen. Hier ligt een tuiltje bloemen bij me. Voor mij meegenomen door tweebenervriendinnetje Bernadette, lief hé? Zij komt wekelijks op bezoek, ze begroet mij altijd hartelijk en, zij weet ook waar de lekkerspot staat. Daarna haalt ze altijd een eng lawaaischuifding met ribbelslang te voorschijn. Ze gaat daarmee over mijn dekens, moet dan hard trekken want de slang wil behalve zand en losse haren ook de deken opeten. Gelukkig is zij sterker!

Roedeldag in Amsterdam

Schrik niet, het ging niet om een roedeldag voor husky's in de hoofdstad. Dat zou ik veel te druk vinden met al dat lawaai en roekeloos verkeer. Een Henk had gisteren een roedeldagje met drie zussen en tweebenerman van andere stamboom. Stambomen, boomstammen, het is mij om het even. En dit voor mijn dierbare tante Es: is een Henk lange dagdelen weg, dan ga ik meestal met de andere Henk mee naar kantoor. Ik ben dit al gewend.
Vannacht werd ik echter wakker van een windvlaagje die naar boven waaide. Er moest dus iets met een huisopening gebeurd zijn. Vervolgens hoorde ik een licht halsbandgetingel.
Hé? Toen ben ik opgestaan, mijn neus had me al verteld dat Henk van de tweebenerroedeldag terug was. Beneden in de kamer begroetten wij elkander. Om zijn ene voorpoot, 'arrum' zeggen tweebeners daartegen, droeg hij een dun ijzerachtig halsbandje dat in het namaaklicht kleine fonkeltjes produceerde. Net zoiets als de fonkels die ik wel zie in ogen van viervoeters waarmee ik maatjes ben. Dit was nieuw voor mij. Had het te maken met zijn roedeldag? Zelf keek hij ook af en toe een beetje fonkelend naar dat halsbanddingetje. Het zal voor hem wel net zoveel betekenen als voor mij een nieuwe bal. Ik voel van binnen dat deze Henk een gelukkige dag had. Daarom dit keer geen foto van mij (want ik was er niet bij) of een andere viervoeter, maar van de roedelvrouwen en roedelman. Dit plaatje is gemaakt op een stukje straat over water in de buurt waar reuen, ehh... tweebenermannen, naar teven, in dit geval tweebenervrouwen, in hun volle glorie kunnen koekeloeren. Soms reageert een mannetje op de gebaren van zo'n wijfje en mag dan naar binnen. Voor een lekkere bak voer of grote schaal met lebberwater, denk ik.

Ook uit Holten: Cavalier King Charles-dogs Lady & Guus

Lady (4) en Guus (10) zijn twee meisjesviervoeters. Lady is een buitenhond, Guus een stuk minder; zij komt uit een kennel. Ze heeft in haar eerste jaren geen tijd gekregen om te leren spelen, ook niet met een bal, dat vindt ze het maar een vreemd ding. Jammer dat ik niet op de Holterberg woon, dan had ik haar de lol met een bal kunnen leren. Het spelen, lekker stukbijten, de baasjes tweebeners 's nachts wakker laten schrikken door met een zware rubberbal op de plavuizen of houtenvloer te stuiteren. Allemaal waffeleuk! Dat Guus hier, ja, hoe noemen tweebeners dat ook alweer... mmm... o ja, een vachtje ontwikkelingsachterstand heeft, is niet zo gek. Ze moest steeds maar weer drager zijn van nieuwe pups, haar pups bleven nooit in leven. Dat is geen vrolijke tijd geweest voor Guus. Volgens mij mag je wel staarttekens plaatsen bij de fokker, toch? Gelukkig hoefde ze na zeventieneneenhalf jaar (volgens tweevoeterbereking is dat bij jullie tweeëneenhalf jaar) niet meer te zwangeren. Ze woont met de jongere Lady samen bij hun lievelingstweebener Anja. Ze zijn hondedol op elkaar, daar in dat mooie Holten. Vraag het maar aan plaatsgenoten Sappho of Rambo, die kunnen dit beblafferen.

De heide bloeit

Het is vandaag zonnig fris weer, heerlijk. Een mooie nazomerdag om in 'n bos te wandelen. Bij de Holterberg, zoals Sappho, of op de Veluwe, bij Asselt, Hoog Soeren of Ugchelen. Daar overal bloeit nu de heide. Heide ruikt lekker, dat weet ik want ik ruik vaak aan bloemen.

Vandaag 15 september zien mijn Henken de paarse heidevelden als een natuurcadeautje voor vriendje neefje Milan die jarig is, én, ze herdenken de geboortedag van een Henk zijn onvolprezen moeder. Van heide vlechten tweebeners wel tuiltjes om daarna te gebruiken als mandje voor verzameld eekhoorntjesbrood en cantharellen, of ze vlechten een geurige kroon voor op het hoofd van een jarige!

Hoi, even voorstellen: Rambo met de zachtblauwe ogen

Dit is een Sapphovriendje: Rambo. Zijn tweebenerbaasjes hebben hem uit een asiel in België gehaald, toen was hij 1 jaar. Hij kreeg een beminnelijk thuis, met veel vriendjes. Tweevoeters en vierbeners, want de dochters van baas en bazin hebben ook hondenvriendjes. En, soms is er nog een oppasviervoeter bij. Nee, die doggysit niet op Rambo en thuisvoeters, kom nou zeg, maar hij mag bij ze logeren. Dat is best wel waffe: want als Rambo begint te blaffen dan blaffen ze allemaal vrolijk mee. Waarschijnlijk is dit geen gehoor voor de tweebeners, helaas: wij hebben tuurlijk niets met close-harmony. Dat is echt iets voor tweebeners. Die willen dat alle soorten gewauwel gelijk klinkt! Verder heeft Rambo een eigenaardigheid: hij moet luidkeels reageren op elk geluid. Bij voorbeeld: bij het gillend janken van die heel snelle dingen in de lucht (iets met jaagstralers ofzo) en bij het zien van joekels van luchtballonnen móet hij ho-te-me-to-te-rig snelle rondjes draaien en blaffen! In tegenstelling tot mij, heeft Rambo ook al eens kennis gemaakt met koi karpers. Altijd als tweebenerbaas de vijver schoonmaakt en de waterslang uitrolt, dan moet en zal hij dat ding te pakken krijgen! Dat liep voor een paar weken geleden nattevachtig af. Tweebenerbaas riep tegen hem ‘niet doen Rambo!!!’ Rambo wilde toen snel achteruit lopen maar woeps daar plonsde hij de vijver in. Dat vond hij niet echt waffe. Gelukkig was tweebenerbaasje er als een hazewind bij en trok hem weer op het droge. Goh Rambo, wist je dat een wolf er meteen eentje zou hebben gevangen? Jij dus niet, en ik….?

Hij ziet de Henken niet

Heel af en toe zien we elkaar, het groetvriendje en ik. Hij ziet mij altijd het eerst. Dan fietst hij de stoep op, blijft achter me fietsen totdat ik omkijk. Ik herken hem meteen: een relaxte lange jongen met zwarte kuif. Ogenblikkelijk groet ik met gekwispel en leg mijn oren plat. Dan aait hij mij en kroelt achter mijn oren. Hij praat daarbij geen mensentaal. Ook niet tegen de Henk die dan bij me is. Alhoewel, héél soms zegt hij wel iets met een zachte onhaagse stem. Wat, dat weet ik niet, doeterookniettoe. Voor hem en mij is een ontmoeting iets tussen ons. De rest is bijzaak. Gaan we allebei weer verder, hij met zijn fiets, ik met een Henk, dan heeft hij een vrolijke uitdrukking op zijn snoet, eh... gezicht. En ik, ik, ik ben nog een beetje beduusd van zijn kus op mijn kop.

Sappho in Italië

Dit is Sappho uit Holten. Ze is de eerste hond met wie ik riemloos speelde sinds de Henken in mijn leven verschenen. Sappho is heel lang in buitenlanden geweest, de tweebeners die bij haar wonen hebben een huisje op wielen. Daarmee gingen ze ook in Italië op avontuur. En jawel hoor, ze zagen onderweg een chique winkel die ook Diva heet. Grappig hé? Allemaal Divawaardige spullen te koop. Wat jij niet goed kunt zien maar Sappho wel weet: mijn naam staat er zelfs in het marmer van de entreevloer gegraveerd! Voor ons vierbeners is een winkel niet zo boeiend. Winkel betekent meestal iets van verveling en voeten van tweebeners die niet op je letten. Sappho en ik blijven dan ook meestal buiten wachten. Dat 'meestal' valt mee hoor, wij komen zelden in boodschappenland.

Dag Sappho, ik denk aan jouw speeldansende benen en je soepele wendbaarheid!

Gesignaleerd

Ja, opeens kwam een Henk het ergens op zijn werktelevisie tegen: bumperstickers met mijn naam er op! Hoe? Hij keek even naar mijn hits op Google, waar ik nu al bovenaan sta, en zag een link van cafepress met stickers enzo. Voor mij stelt het verder niets voor, daar verander ik niet door. En aandacht, ook nu durven tweebeners in straattreinen me al lang in de ogen te kijken. Eigenlijk wel brutaal hé, niet? Heb ik zin en staat de tweebener me aan, dan maak ik wel contact hoor. Zoiets gaat tussen viervoeter en tweebener gemakkelijker dan tussen enkel tweebeners. Die willen doorgaans de kat eerst uit de boom kijken. Dat is nog nooit gebeurd terwijl ik me onder een boom bevond.

Weer alleen

Ik ben weer alleen. Gisterenavond is Luna lieve Luna door haar Alphense tweebenermaatjes opgehaald. Jammer hoor. Het is echt wel saaier zonder haar. Al moet ik zeggen, eerlijk is eerlijk, dat ik de aandacht van de Henken niet meer hoef te delen. Daar kan ik wel tegen hoor, maar toch ben ik een staartpuntje jaloers. Dat komt denk ik ook wel eens bij tweebeners voor.

Of vergis ik me daarin? Vandaag overdag dut ik iets vaker, want als een vriendinnetje op bezoek is dan ga je je tijd tuurlijk niet verslapen.

Nu ik Luna beter leer kennen, valt me op dat we iets meer verschillend van karakter zijn dan ik in het begin dacht. Zij kijkt op straat of in de tuin helemaal niet naar katten! Zal ze soms in een huis wonen waar ook poezen zijn? En dan de vogels onderweg of in het park, ze let nooit op of ze vlak over haar koppie met warme zeehondenogen vliegen... Dat zal ik voortaan wel voor haar doen.

Diva Poem I

MIJN lief vriendinnetje uit Alphen, nee, niet

Uit Drachten, is eindelijk bij me gekomen, ik kon
Echt niet meer wachten. We zijn onophoudelijk

Aan ‘t spelen en struinen en soms gaan we naar

Het sjieke Ockenburgh op de grens van Loosduinen.
Of alle vierbeners met tweevoeters daar ons geluk
Zien, is niet wat ik tel, maar onder het peenbuikers-

Volk zijn wij gewoonweg het leukste stel!

Mijn staart kwispelt er bijna af!

Waarom? Omdat Luna vanavond komt logeren. Ze blijft het hele weekeinde! Woefie, wauweliewee! Vandaag ben ik met een Henk mee naar kantoor. Tussen de middag gaat hij of een bevriende tweebener met me fietsen. Nou, ik ga met het rennen echt niet voluit, bewaar mijn energie voor Luna. Hoe zal het 's nachts met slapen gaan? Doen we dat ook echt of gaan we keten? Ik vrees dat een Henk dan ingrijpt, want zij willen de volgende dag wellicht fit zijn om met ons te gaan wandelen. Of er van fietsen iets terecht komt weet ik niet, geen idee of Luna ook naast de fiets rent. Hoe dan ook, lol zullen we zeker hebben!

Gisteren ontving ik in mijn brievenbus foto's van Sappho uit Holten. Ook al zo'n leuk maatje van me. Binnenkort laat ik een foto van hem zien. Een hele mooie, echt!

Ten slotte: de Haagse organisatie Pro Hond plaatste eergisteren een fragment uit een bericht van mij over het hondonaardige Den Haag. Haagse viervoetervrienden: bezoek hun website eens en als u sympathie hebt voor hun werk: het strijden voor rechtvaardig en redelijk hondenbeleid in de Residentie, ga ze dan steunen. Doen mijn Henken ook. Dit is hun site http://www.prohond.nl/

Den Haag anti-vierbenersstad?

We zijn weer thuis. Dat is toch wel erg anders dan op een autovrije berg vertoeven. In plaats van heel lange wandelingen lopen loop ik in draf en als ik zin heb ren ik hard naast de fiets waarop een Henk zit. Bijna altijd gaan we dagelijks richting Ockenburgh. Daar is een grote veld waar veel honden komen. Soms wel met z'n tienen tegelijk! Dat zijn honden van wie de baasjes overdag niet kunnen of willen uitgaan met hun hond. Daar zijn dan steevast 1 of 2 uitlaatvrouwen bij. De één wandelt snel over het veld, constant een viervoeter roepend, de ander blijft een tijdje aanwezig. Dat zijn de leuksten, de blijvers: want altijd hebben ze wel een hond zich met wie ik kan spelen. Meestal ga ik dan richting brede sloot, aan de zijkanten is het niet diep zodat ik niet hoef te zwemmen. Vaak daagt een hond me uit om verder het water in te gaan. Daar houd ik niet van, al dat gezwem, dus blijf ik dicht bij de wal. Vanmorgen regende het zachtjes. Er was geen hond te bekennen. De Henk die bij me was gooide met stukken afgeknapte takken, bij het narennen spatte veel water op. Een soort van waterballet werd het met veel opspattend neergekomen regenwater. Na het spelen liepen we richting fiets. Vlakbij stond een witte auto met tweebeners erin die een soort politiepak aan hadden. Ze bleven maar naar ons kijken, kwamen niet hun blikken huisje uit. Misschien vonden ze het te nat. Waarom stonden ze daar? Om op te letten of mijn grote boodschap werd opgeruimd? Of, zijn er in mijn vakantie nieuwe regels ingesteld? Den Haag, met wethouder Rabin Baldewsingh voorop, is geen hondvriendelijke stad. Steeds meer parken en plantsoenen worden verboden gebied voor ons. Wordt het speelveld van Ockenburgh het zoveelste spergebied voor viervoeters? Nee toch? Dan blijft er geen echt speelveld meer over. Ja, soms wel: de buitenkanten van parken en plantsoenen. En wat, als we dan even vergeten dat het gevaarlijk is waar geen bomen en struiken staan? Oftewel, al spelenderwijs op de straat terecht komen? Nee, daar zal een Henk mij nooit ontriemd laten lopen. We blijven zeker en vast naar veilige vierbenersplekken gaan. Komt er dan een keer zo'n uniformmevrouw of -meneer achter een boom vandaan of uit z'n blikken huisje, dan heet dat pech, zou een Henk zeggen. Een geldboete zal hij niet gauw betalen, want dit hondwerende beleid is zo onredelijk. Enfin, overkomt het ons dat we met zo'n uniformtweebener gaan kennis maken, dan ga ik met hem mee een dagje het bewaarhuis in. Al zal het geen boffen zijn tussen echte boeven!