Met de Henken ging ik vanochtend met de boot richting Brienz. Bij het wegvaren wuifden 2 lieve vrouwen van het hotel naar ons. Ze schijnen de Henken al zo'n 12 jaar te kennen. Volgens mij werden ze allebei een beetje melancholisch bij het afscheid. Ik niet, we gingen immers naar een nieuwe bestemming? Op de boot, in de trein, op een andere boot, een klimbergtreintje en toen, toen waren we op de Rigi. Een grote berg boven het Vierwoudstrekenmeer. De frisse lucht vond ik lekker en de klingelende koeiebellen interessant. We waren nog niet lang in 'ons' chalet of daar ging de bel. Een mevrouw en meneer stonden op de stoep met een schaal vol fruit en een fles wijn. Grappig hé? Voor de Henken. 'Buren' noemde een Henk het. Die ga ik vast vaker zien. Wanneer ik op het grote balkon ben, dan kan ik precies door een opening tussen beide balkons kijken. Gluren, noemen mensen dat. Zo zie ik hen af en toe, als ze tenminste ook op het balkon vertoeven. Nou, dit is het voor vandaag. O ja, ik wist het zelf nog niet zo goed, maar ik schijn heel aardig te kunnen duiken. Ik denk dat er een fotootje bij dit bericht komt te staan. Blaffen hé, dat ben ik in het meer van Brienz!
1 opmerking:
Wauw Diva wat een duik!Van wie heb je dat geleerd? Van een van je baasjes? Wie werden er een beetje melancholisch, die dames of beide Henken???? Van wie heb je dat gluren dan geleerd? Ook van de bazen? Misschien gluren ze zo ook wel naar jullie.... Maak niet uit, ik ben nou aan het logeren bij oma en opa en heb het ook naar mijn zin ;-) Blijf lekker genieten, doe ik ook. Poot van Belle de mooie boxerdame
Een reactie posten