De stoel af, de Rigi Kulm op

Vanmorgen om kwart voor vier werd ik al wakker. M. was beneden in de koelkast aan het rommelen. Hij wel... Maar ehm, was dit niet te vroeg om al naar de top van de Rigi te klauteren? Klopt. Hij, M. dus, moest zich even 'prepareren' om wat later de wandeling aan te kunnen. Hij ging dus weer naar beneden om nog een uurtje te pitten. Ik ben niet terug naar boven gegaan om me wederom bij de Henken te voegen, maar bleef lekker in mijn eigen uitkijkstoel liggen om te dromen over wat iets later zou beginnen. En jawel, iets over vijven waren M. en een Henk weer in de benen. Wat zeg ik, ze hadden ongekend snel hun zooldingen aan, rugzak gepakt en zelfs meteen hun jacks aangetrokken. Het leek wel alsof we de sneeuw gingen opzoeken. Tuurlijk ging ik gewoon op blote voeten en met mijn alledaagse en nog niet gekamde vacht mee. Het was nog donker buiten, de maan was een nageltje groot, dus nog smaller als een sikkel. Het was lopen, lopen, lopen. Ik rook van alles onderweg, gemaaid gras, herkauwende koeien en ik meen zelfs gemzen en hertjes geroken te hebben. Onderweg werd het lichter en lichter. M. en de Henk spraken weinig met elkaar. Opeens werden ze iets van vrolijk, hun tempo vertraagde en ze gingen wachten. Wat ging er gebeuren? Aan de bergenranden werd het lichter en lichter, rozig, wittig en zacht blauw. De kleuren veranderden met de minuut, net als bij een toverbal. Totdat er een grote warmrode vuurbal boven de bergen verscheen. Dáár scheen het M. en de Henk om te gaan. Voor mij was het gewoon dag geworden. Ze bleven staan kijken en na een kwartier wandelden we de ruim 400 meter gestegen hoogte weer terug. Onderweg kwam de andere Henk aangelopen. Gezamenlijk gingen we terug naar huis Batafla. Heerlijk, zo'n vroege wandeling. Daar rust ik nu van uit in mijn eigen panoramastoel.
Want vanmiddag gaan we nog een Felsenweg op, M. en een Henk. Goed begrepen, soms blijft een Henk thuis. Thuis? Huis? Morgen gaan we weer naar huis. Dag bergen, dag Alpvrienden die ik nu al gemaakt heb. Dank aan u lezer en ook dank voor de reacties. Tot in plat Holland.