Ongelukje? Zwaar verliefd? Ons maakt het niet uit. Wat er is gebeurd? Gisteren, zaterdag, ontdekte Henkdicht bij het Beethovenplantsoen opeens aan de waterkant een stel nijlganzen. Op zich niet zo bijzonder, maar moeder de gans had haar vleugels wijd uitgestrekt. Over iets heen, om het te bewaren, om het te beschermen. Henk keek goed en zag bij het verzitten drie piepjonge kuikentjes bij het paar. Het is niet héél goed op de foto te zien (ga er op staan en maak 'm groter), maar als je goed kijkt zie je iets van donskoppetje en een donker snaveltje. Ganzen toch! Dit is veel te vroeg, niet voor jullie zelf, niet voor ons, maar wel voor jullie kroost.
Vannacht voor het slapen gaan doet mijn vriend een gebedje: dat de nachten niet te koud zullen zijn en dat het morgen, overmorgen en overmorgen en overover... niet alsmaar regent. Wat zou het mooi zijn als ze de komende weken met ouders' bescherming en verenwarmte groter en sterker groeien!
2 opmerkingen:
Tjee, wat vroeg, want het is nog maar pas februari, en nu al jonkies. Nou Diva, jouw HenkDicht heeft echt dichtersogen. Hij ziet van alles en kijkt goed om zich heen. Met hem zal ik vanavond ook een gebedje opzeggen, dat de nijlgansjes boven de kou uitgroeien! Maar pas op hé, niet te dichtbij komen. Want ik weet van een vader nijlgans dat hij iemand, een tweevoeter, met opzet tegen het hoofd vloog om weg te jagen.
Ganzengroeten en knuffel, Merel
@Merel:
Ik weet het Merel, vader gans kan heel boos worden wanneer hij meent dreigend gevaar te zien. Bij mij gaat hij dan zijn vleugels wijd uitslaan en schreeuwend rent ze op me af. Eerlijk gezegd maakt dat niet zoveel indruk op me, maar Henk die trekt me dan terug, dichter bij zich.
Vanaf nu heeft Henk elke keer dat hij gaat fietsen zijn kiekjesmakending bij zich. Als het allemaal goed gaat zie je deze week weer een nieuw plaatje. Kwispels en knuffels, Diva
Een reactie posten