De Frans-Deens-Hollandse krullebol Mattheis kwam ook met zijn ouders een paar dagen op bezoek in Brissago. We hadden elkaar al eens eerder gezien, toen was hij nog kleiner. Of hij mij herkende dat weet ik niet, maar ik hem wel; hetzelfde tweebenertjesgeurtje en bekende peutergeluidjes die bij hem horen. Tijdens het eten ging ik altijd dicht bij hem in de buurt zitten, soms gaf hij me iets van zijn eten uit zijn kleine knuistje. Hij reikte me in de terrastuin stokken aan, en wilde aan de laagwaterkant van rivier de Maggia net als ik doorlopen in het ijs- en ijskoude water. Maar daar stak zijn vader een stokje voor. We zijn echte vriendjes, dat zie je wel op de foto hé?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten