Met beide voeten in de modder II (deel 2)

Veel vaker dan bij de reacties onderaan een bericht te zien is, reageren lezers op een blog. Dat doen ze via een gewoon mailtje of mondeling. Lezers lazen het fragment uit de bundel met Henks' dagboekverslag met plezier, daarom nog voor een tweede maal een fragment uit zijn bijdrage aan Met beide voeten in de modder II. Nieuwsgierig geworden naar de rest van onze belevenissen op de Haagse tram? Schaf dan de bundel aan, daar staan ook een aantal gedichten en foto's in!

Goedemorgen chauffeur, graag 3 strippen (fragment)

Vanmiddag samen met mijn hond Diva lijn 2 ingestapt. In de stad ga ik dichtbundels en cd’s kopen, daarna reis ik door naar Rotterdam voor een concert. Shoppen en lang alleen thuis zijn, zijn niet zaligmakend voor een husky, daarom breng ik haar naar Mw Zon aan de Laan van Nieuw Oost Indië. Mw Zon bestaat niet, althans, niet in mijn vriendenkring, maar de organisatie waar mijn partner werkt heet ZonMw en ik vind het wel leuk de letters Mw( medische wetenschappen) vòòr de naam te zetten. Enfin, bij ZonMw is Diva een welkome gast. Voordat we daar zijn, stappen we onderweg eerst nog uit op de Prinsegracht. In het gebouw Kunstgreep heeft vriendin Ellen van Toor een atelier. Ik wil haar even gedag zeggen en lege wasmiddelflacons afgeven. Ellen geeft deze aan collega kunstenares Carolien die ze in haar werk gebruikt. Voordat de tram stil staat zie ik Ellen met een schilderij onder de arm op het perron staan! Snel naar de deuren toe die dicht bij Ellen in de buurt komen. Ze ziet ons. We moeten lachen. Diva doet op haar wijze enthousiast mee met gekwispel en gewauwel. Zonder dat ze het weten hebben veel mensen aan de muur een stukje Diva. Het haar dat bij borstelen van haar af komt, wordt bewaard. Dat deden mijn lief en ik ook al met het haar van onze vorige husky. En reken maar dat er jaarlijks heel veel vachthaar van een husky afkomt. Dit kringelhaar gebruikt Ellen vaak in collages en zelfs bij sieraden. Met Ellen heb ik al meerdere keren erg leuk samengewerkt, maakten onder meer een bundel met etsjes van haar en korte verzen van mij. Ook realiseerden we tweemaal een vernuftig vouwvel: het hondenvel en het kippenvel.
We zijn op het perron blijven staan, een paar trams later vervolgen we elk onze eigen route.
Langs een groot gebreid paard en een grote vrolijke kleurrijke Nana van Niki de Saint Phalle wandel ik met Diva naar de 1e verdieping van het kantoor waar Diva allang geen vreemde meer is. Enthousiast wordt ze ontvangen, ik kan weer terug naar de stad, oftewel het centrum.