Vanaf Casa Coronino is het een leuke wandeling naar de kerk Sacro Monte, kruisweg en Fonte Vittoria beneden ons. Via deze route gaan we ook als we naar de watervalspeelplaats willen. Loop je verder, dan kom je bij de bron Vittoria. Het water proeft een beetje naar bloed en te lang gekookte eieren die daarna twee maanden zijn blijven liggen. Vind ik niet zo lekker. Het fonteintje bij de bron en de kleine muren er omheen zijn okerkleurig, dat komt door het soort water. Haalt een tweebener een paar vingers over de zijkanten of bodem van het fonteintje, dan blijft er een laagje geelbruinige goedje achter. Dat weten tweebeners, dat gebruiken ze ook. Als verf. Allerlei namen staan er op de muurtjes en soms een datum. Of een hart, ik denk dat tweebeners in vakanties of op dagtochtjes vaak verliefd doen of opnieuw worden. Dat laten ze dan zien op een muurtje bij de bron. Er staan zóveel namen, een Henk heeft er heel veel gelezen en was na de tijd van een nachtrondje wandelen nog niet klaar. Ook Dalai's naam staat er ergens tussen. En, kijk goed op de donkere steen op de foto, mijn naam nu ook.
Op de andere foto zie je een hooggelegen kapelletje, daar ben ik vorig jaar eens met een Henk en Holtense Marcel geweest. Een paar weken terug lag er nog sneeuw op de toppen, ook op de dag dat we Brissago verlieten. Vanuit de tuin van Casa Coronino zie je dit allemaal rechts van het huis. Rechts, dat is de oogkant boven de arm waarmee de grootste groep tweebeners het meeste doen. Behalve mijn Henken, die zijn allebei linkshandig. Dit is te complex voor vierbeners, wij doen van alles met vier benen (ik ben Diva, dus zeg geen 'poten').
Met dit Ticinobericht sluit ik mijn vakantiefragmentenweek af!
1 opmerking:
Wat een mooie wandeling zeg,water is ook altijd zo aantrekkelijk ,wij gaan morgen ook een paar dagen weg en dan gaat Belle ook mee en die is ook zo gek op water.Nou jou naam kan niet missen,die zie je goed hoor,wie weet kom ik er ook ooit eens echt en zie het dan nog duidelijker,knuf van Knuffeltinus.
Een reactie posten