Mazzel
Kijk nou toch:
Kijk nou toch:
die luchten de verre zee het brede strand daar zit
vast wel een gedicht in wat een licht wat een wijdte
vind je dàt niet schitterend?
Hee, héé – waarom zeg je niets?
Ik heb wel een potloodje bij me en ’n blokje papier
wil je het hebben? Allemachtig, verpletterend mooi is
het gewoon volgens mij liggen daarginds een paar
zeehonden komen er door Lenie daar niet teveel van?
Als ik alleen ben doe ik hier wel kustmeditaties zand
schuurt oude huid wind ruimt rommel uit mijn kop.
Kijk nou toch, geweldig die meeuwenvliegers vind je niet?
Krijg je geen zin om te dichten?
Hier moet toch wel een vers in zitten toch?
Brak geworden van woordenstorm wandelt dichter
weg van stem, kijkt naar retrievervriend die
pijlsnel langs Schiers zeerand pleziergolven maakt.
Oh Mazzel wat een mazzel dat honden anders
communiceren, niet ongeremd blaten en
waar woorden overbodig zijn
het praten laten.
Uit: Ik schreef het toch, Holland, Haarlem 2008.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten