Tram, trein, andere trein, bus, boot, bus, korte wandeling….. en toen kwam ik met de Van Zuidenroedel aan op de bestemming Huize Kamperfolie te Texel. Een soort duinhuis in een park, dicht bij de zee, het dorpje De Koog, en heel veel fietspaden langs en door de duinen. Bij toeval huurde Henk een fiets met grote batterij, die helpt hem trappen wanneer hij een duin op moet of duwt zijn wielen als er veel tegenwind is.
Een luxe voor hem, mij maakt het niet uit: ik ren wel. Vooral als de hele roedel op de fiets stapt: Zus, Johan, Jet en Tinie, en wij (Henk en ik natuurlijk). Dat vind ik het allertofste, allemaal bij elkaar, samen op pad of thuis.
Als de jongere zussen met Henk naar Den Burg gaan om voedsel in te slaan (totaal 15 km heen en terug, met of zonder actieve batterij) dan blijf ik bij Zus en Johan in huis. Is prima hoor, ze vertroetelen me aardig en laten me ook doorslapen in de prettigste luie kamerstoel. Tuurlijk heeft Henk daar wel een reislakentje in gelegd.
Gister was een topdag; met z’n allen naar het strand geweest. Het waaide flink, er waren veel viervoeters en ook aardig wat tweebeners, overwegend senioren. Senioren zijn tweebeners die in hondenjaren ongeveer tien jaar zijn. Tsja… We waren nog maar net bij de ruige zee of ik kwam al een rappe jonge boxer tegen. Leuk gerend en gedonderjaagd samen!
Henk niet, maar Jet had een kiekjesmaakding bij zich. Click, klik, prrrrt, allemaal plaatjes.
Eén daarvan zie je hier. Daar ben ik samen met Anouk en Jari, twee Texelse husky’s. Jari was meteen verliefd op mij, wilde wel met me innig zijn, maar ik taalde daar niet naar. Anouk daagde me uit, en het o zo vertrouwde huskyrennen bleef lekker een tijd voortduren. Ook Jari rende mee hoor, al probeerde hij me tussendoor toch te verleiden tot een knuffelpartijtje. Lauwloene, het bleef gewoon bij rennen en stoeien, en allebei hun vachten geurden ook zo vertrouwd prettig. Ja, husky’s hebben toch een zwaaistaart voor hoor. Henk maakte een grapje bij de tweebenervrouw die bij de husky’s hoorde. Zoiets van ehm: Diva wil wel een maandje logeren bij Jari en Anouk. ‘Oh, dat is goed hoor,’zei ze, ‘dan komt mijn zoon die tijd bij jou in huis.’ Ik zal het wel verkeerd aangevoeld hebben, maar het leek alsof Henk dat niet erg vond.
De zusjes Van Zuiden lachten. Natuurlijk zouden Henk en de thuisblijfHenk mij geen maand willen missen!
Een luxe voor hem, mij maakt het niet uit: ik ren wel. Vooral als de hele roedel op de fiets stapt: Zus, Johan, Jet en Tinie, en wij (Henk en ik natuurlijk). Dat vind ik het allertofste, allemaal bij elkaar, samen op pad of thuis.
Als de jongere zussen met Henk naar Den Burg gaan om voedsel in te slaan (totaal 15 km heen en terug, met of zonder actieve batterij) dan blijf ik bij Zus en Johan in huis. Is prima hoor, ze vertroetelen me aardig en laten me ook doorslapen in de prettigste luie kamerstoel. Tuurlijk heeft Henk daar wel een reislakentje in gelegd.
Gister was een topdag; met z’n allen naar het strand geweest. Het waaide flink, er waren veel viervoeters en ook aardig wat tweebeners, overwegend senioren. Senioren zijn tweebeners die in hondenjaren ongeveer tien jaar zijn. Tsja… We waren nog maar net bij de ruige zee of ik kwam al een rappe jonge boxer tegen. Leuk gerend en gedonderjaagd samen!
Henk niet, maar Jet had een kiekjesmaakding bij zich. Click, klik, prrrrt, allemaal plaatjes.
Eén daarvan zie je hier. Daar ben ik samen met Anouk en Jari, twee Texelse husky’s. Jari was meteen verliefd op mij, wilde wel met me innig zijn, maar ik taalde daar niet naar. Anouk daagde me uit, en het o zo vertrouwde huskyrennen bleef lekker een tijd voortduren. Ook Jari rende mee hoor, al probeerde hij me tussendoor toch te verleiden tot een knuffelpartijtje. Lauwloene, het bleef gewoon bij rennen en stoeien, en allebei hun vachten geurden ook zo vertrouwd prettig. Ja, husky’s hebben toch een zwaaistaart voor hoor. Henk maakte een grapje bij de tweebenervrouw die bij de husky’s hoorde. Zoiets van ehm: Diva wil wel een maandje logeren bij Jari en Anouk. ‘Oh, dat is goed hoor,’zei ze, ‘dan komt mijn zoon die tijd bij jou in huis.’ Ik zal het wel verkeerd aangevoeld hebben, maar het leek alsof Henk dat niet erg vond.
De zusjes Van Zuiden lachten. Natuurlijk zouden Henk en de thuisblijfHenk mij geen maand willen missen!
1 opmerking:
Woef Diva, nou ik hoorde dat je het erg naar de zin had met zo veel troetel mensen om je heen. En ik ben blij dat mijn tweebener er weer is! Miste ons troetel uurtje en ik rook overal jou, in de broek, de pyama, koffer, maar jij was er niet.
Veel woefs Sappho.
Een reactie posten