WELKOM op het log van Diva Habiba Dietrich, roepnaam DIVA. Op dit log schrijf ik over mijn belevenissen, meningen en huskydenken.
vrijdag 8 januari 2010
Zo'n bankje...
Zo'n bankje als dit wordt binnenkort op een lievelingsspeelveld van mij, ver boven het dorp Wengen, vervangen door een nieuw exemplaar. Bijzonder? Voor mij als viervoeter niet echt, maar wel voor de Henken. Want als cadeau heeft grote vriend Rik het nieuwe bankje voor vijf jaar geadopteerd. Daarom komt er een tekst van Henk op te staan (tuurlijk in het Duits) en de namen van de Henken. Misschien, ik weet bijna wel zeker, mijn naam ook. Later, en dat zal enkele maanden duren, zie je daar een foto van op dit blog!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Woeoeoef diva, wat gaaf! Nou zit ik ook vaak op zo'n bankje boven op de berg. Als de zon fel is staat er een droog bankje in de sneeuw voor Jet. En nu 1 van jullie wat spannend ik weet wel zeker dat jij er ook op komt te staan. Is het bij de Wengeralp??
Veel woefs van Sappho.
WoeferdeSappho, hoi, nee, dit bankje staat tussen Leiterhorn en Obere Lische, dicht bij een Feuerstelle (waar dus een kampvuurtje kan worden gemaakt). Dit is hoog boven het kasteelhuis, daarheen is een te staartegekke wandeling. Vanaf het bankje zie je de Jungfrau en ook de door Henk zo geliefde Silberhorn: een onderdeel van de Jungfrau, de berg waarbij lijkt alsof er een laken met een scherpe vouw overheen is gelegd. Knuf, Diva
Woef ik weet waar! Ze hadden met de kerst daar wel 8 kampvuren en je kon er hapjes en drankjes krijgen. Mooie plek was wel klimmen. Veel sneeuwwoefs Sappho.
Hee WoeferdesneeuwSapp, Leuk dat je de plek weet. Ja, het is een klim, maar daar is het uitzicht ook fabelhaftig! Zo kicken zeggen ze Henken: tussen links en rechts van de wouden door de Jungfrau en Silberhorn zien. Wij kunnen ze enkel met onze ogen aanraken zegt Henkdicht. Ik denk dat hij een Zwitserhaiku gaat schrijven waarin dit terugkomt. Maar ja, met dichters weet je het nooit. Wij wachten wel af, wij zijn zelf ahw een lopend gedicht! Woefsedeblaf, morgen laatste grote wandeling. Benieuwd wie ik dan weer tegenkom om diep in de sneeuw mee te ravotten. Tschussch!
Een reactie posten